Toe die derdejaar mediese student, Patience Phoshoko, gekies is om Suid-Afrika by die Asia Youth International Model United Nations, 2025, te verteenwoordig, was dit, in haar woorde, “een van die betekenisvolste oomblikke van my akademiese en leierskapsreis tot dusver".
Min het sy geweet dat sy as die beste afgevaardigde in die UNICEF-raad aangewys sou word, 'n toekenning wat haar 'n trofee, 'n sertifikaat en groot lof van geleentheidsorganiseerders verwerf het.
Patience, 'n derdejaar mediese student, wat ondervoorsitter van die Tygerberg Verenigingsraad is, het hartlik gepraat oor haar ervaring by die geleentheid. “Dit het gevoel of ek opstaan vir die meisies wat gemaak is om te twyfel oor hul waarde of potensiaal," het sy gesê. “Deur hier te wees, wou ek vir hulle wys dat hulle saak maak, dat hul stemme tel, en dat daar vir hulle ook ? plek aan tafel is."
Die Asia Youth International Model United Nations (AYIMUN) is 'n internasionale jeugkonferensie waar internasionale deelnemers aan besprekings oor sleutelkwessies deelneem, soortgelyk aan die formaat van debatte in die Verenigde Nasies. Dit stel jong opkomende leiers in staat om hul debat- en diplomasievaardighede te slyp en stel hulle in staat om met eweknie? van regoor die wêreld te netwerk.
Hierdie jaar is die konferensie in Mei in Bangkok, Thailand, gehou en daar het sowat 400 afgevaardigdes van omtrent 100 lande deelgeneem.
Patience, wat oorspronklik van die Lebowakgomo-township in Limpopo kom, het die konferensie beskryf as “'n onvergeetlike reis van diplomasie, globale samewerking en persoonlike groei."
Sy het gesê die keuringsproses vir AYIMUN was hoogs mededingend. Afgevaardigdes is gekies uit opstelle wat hulle ingedien het oor hoekom hulle VN-jeugafgevaardigdes wou word, en waarvoor hulle staan.
“Vir my was dit meer as 'n opstel. Dit was 'n verklaring van my doel. Ek het geskryf oor hoe om 'n aktivis vir geslagsgelykheid en onderrig te wees en die uitdagings beskryf wat ons in Suid-Afrika in die gesig staar. Ek het geteikende, inklusiewe strategie? voorgestel om ongeletterdheidsyfers in Suid-Afrika te verminder, met die klem op gemeenskapsgedrewe inisiatiewe soos leersentrums en mobiele onderwysplatforms.
“Ek het erken dat meisies die meeste van die buiteskoolse jeug in die land uitmaak, en ek het gepleit vir gender-responsiewe geletterdheidsprogramme wat lewensvaardighede en beroepsopleiding integreer om beide toegang en impak te verbeter. Ek het ook die rol van digitale innovasie beklemtoon om opvoedkundige gapings in landelike en gemarginaliseerde gemeenskappe te oorbrug. Die kern van hierdie gemarginaliseerde voorstelle is dat elke meisie die reg het tot 'n geleentheid vir onderrig, dat sy floreer, en haar regmatige sitplek by die tafel inneem.
“Ek het besin oor die rol wat ek in studenteleierskap en vrywilligerswerk gespeel het, en hoekom ek glo dat jeugstemme gehoor moet word in die vorming van nasionale en globale beleid," sê Patience, wat hoop om eendag as 'n neurochirurg te kwalifiseer.
Haar opstel, sowel as haar inleidende video is as die beste gekies, wat daartoe gelei het dat sy Suid-Afrika by die konferensie verteenwoordig het.
Op die konferensie het die jong afgevaardigdes goed nagevorsde posisionele referate aangebied wat hulle toe in die Verenigde Nasies-styl gedebatteer het.
“Ek was een van 70 afgevaardigdes wat in die UNICEF-komitee geplaas is waar die sentrale onderwerp die belangrikheid van informele onderrig was. Ek het vir vier maande in die aanloop tot die konferensie diepgaande navorsing oor die onderwerpe gedoen, alles terwyl ek die intense eise van die mediese skool gebalanseer het.
“My doel was om Suid-Afrika se bestaande beleide, die uitdagings wat ons jeug in die gesig staar met toegang tot onderrig ten volle te verstaan, en hoe informele onderwysstelsels (soos gemeenskapsgebaseerde programme, vaardigheidswerkswinkels en digitale hulpmiddels) die gapings wat deur formele instellings gelaat word, kan oorbrug. Ek het verslae van UNICEF, UNESCO, die Departement van Basiese Onderwys, en studies oor landelike toegang en onderrig in post-apartheid Suid-Afrika. Hierdie grondwerk het my bemagtig het om realistiese oplossings voor te stel.
“Dit was 'n ho?-energie, intellektueel gelaaide ruimte waar ons as ware diplomate opgetree het – debatteer, onderhandel en alliansies bou om vir ons lande te pleit terwyl ons globale samewerkende oplossings geskep het.
“Ek het nou saamgewerk met afgevaardigdes van Nigeri?, Nieu-Seeland, Kenia, sowel as die BRICS-afgevaardigdes. Ons het gedeelde stryd en kollektiewe doelwitte in die verbetering van informele onderrig ge?dentifiseer. Die debatte was intens, dog opwindend," het sy gesê.
Patience het gesê sy is verheug om as beste afgevaardigde vir UNICEF aangewys te word. “Dit is nie net vir my nie, maar vir my universiteit en my land. Met die navorsing oor my hoofonderwerp van onderrig het ek die volle omvang van die Universiteit Stellenbosch se betrokkenheid by informele onderrig rondom Kaapstad uitgevind, veral programme wat daarop gemik is om geletterdheidsyfers te verhoog.
“Dit het gegaan oor erkenning vir die navorsing, die strategie, die samewerking en die hart wat ek daarin geplaas het om Suid-Afrika op 'n globale verhoog te verteenwoordig. Dit het my herinner aan die geweldige mag wat jongmense het wanneer hulle praat, oor grense heen skakel en vir vooruitgang veg."
Patience is ook aangewys as die bes geklede afgevaardigde in 'n tradisionele isiXhosa-uitrusting.
Sy het gesê om te netwerk met die ander afgevaardigdes wat passievol is oor kwessies wat die wêreld in die gesig staar, was 'n hoogtepunt. “Dit het my laat besef Suid-Afrika is nie alleen wat ontwikkelingsuitdagings in die gesig staar nie, en betekenisvolle samewerking oor nasies heen is noodsaaklik.
Sy het gesê sy hoop om meer konferensies van die VN by te woon om dringende kwessies wat die wêreld in die gesig staar, aan te pak. “Soveel as wat ek in geneeskunde belangstel, stel ek ook belang in politiek en internasionale betrekkinge. Wie sê ek kan nie albei kombineer en 'n diplomaat word wat toegewy is aan die bevordering van globale gesondheid nie?"
Sy het bygevoeg: “Ek wil hê my storie moet ander studente bemagtig om te glo dat hul stemme die krag het om verandering te skep en hul harde werk 'n beter toekoms kan vorm."
